ShahidAlihosseini.ir - یادها و خاطره‌ها

آن شهید عزیز بارها از بستگان نزدیك‌شان خواسته‌اند خاطرات ایشان را ضبط نمایند تا یادگاری بماند اما آنان موضوع را به شوخی برگزار و از انجام این مهم بگونه‌ای طفره رفته‌اند كه بعد از شهادت‌شان حداكثر حسرت‌ها را در این رابطه بخورند!

بعد از نماز مغرب خیلی خیلی ناگهانی حس کردم باید برای پدر شما زیارت مخصوص انجام بدهم، ابتدا اعتنایی نکردم ولی نهیبی در درونم من رو وادار به این کار کرد اتفاقی که برای من افتاد و توضیح شما باورش کمی سخته ولی چون برای خودم این اتفاق افتاده فقط بسیار مبهوت و متحیر ماندم...

من از شما می‌خواهم که در هر کاری که رضای خداوند در آن هست بکوشید و برای اسلام کار کنید. من اینجا برای شما دعا می‌کنم که خدا شما را یاری کند.

از شما می‌خواهم در کار خود دقت کنید و برای خدا کار کنید که من از شما راضی باشم.

دعاگوی شما محمدحسین علی‌حسینی 1363/11/28

 جنبه‌ی شجاعت آن مرد از همه جنبه‌ها شاخص‌تر بود یعنی در حیطه‌ی حضورش اگر می‌دید که حقی از کسی ضایع می‌شود که این مرد هیچ ذینفع هم نبود ولی می‌رفت حق را به حق‌دار می‌رساند و دنبال اعاده‌ی حق و حقوق افراد بود، طوری بود که مردم واقعاً آن مرد را در دعواها و مرافعه‌هایشان و در موضوعات اختلافی خود به عنوان فردی شجاع و مصلح قبول داشتند. با عشق و علاقه و با علم و آگاهی واقعاً عزاداری می‌کرد.  آن مرد واقعاً عاشق امام حسین(ع) بود، واقعاً درد امام حسین(ع) را حس می‌کرد.

ما یک نیرویی داشتیم بنده‌ی خدا خودش از گناباد با آمبولانس راه افتاده بود آمده بود منطقه، دو سه روزی که گذشت آمد اعتراض کرد و گفت: « این چه وضعش است؟! ما بیکاریم، چرا یک کار درست و حسابی نمی‌دهید که انجام دهیم؟! چون نیامده‌ایم اینجا که وقت‌گذرانی کنیم!»