محمدحسین در امور خیر همواره پیشگام بوده و اولویت را به انجام امری از امور خیر می‌داده که مرجعیت معظم و روحانیت متعهد بر وجوب تمرکز و لزوم بسیج عمومی در راستای آن صحه می‌گذاشته، او با داشتن چنین زمینه‌ای به محض فراگیری انقلاب اسلامی با تمام وجود بدان پیوست و هر چه داشت در طبق اخلاص نهاد و تقدیم نهضت نمود و از هیچ ایثار و گذشتی در راه پیشبرد اهداف مقدس انقلاب فروگذار نکرد چرا که انقلاب اسلامی را گمشده‌ی سال‌ها جستجویش می‌دانست.
برای روشن‌تر شدن مطلب و کمک به تجسم بهتر آن اشاره به جهات و نکاتی در این رابطه خالی از لطف نیست:
ایشان جزء اولین نفراتی بوده‌اند که با برداشتن عده‌ای از اهالی روستا و خواروبارجمع‌آوری شده از محل خودیاری مردم به یاری مردم زلزله زده طبس شتافته و در کنار مساعدت بی‌دریغ و مخلصانه به آسیب‌دیدگان از برکات پرتو افشانی‌ها و روشنگری‌های یاران و همراهان خاص حضرت امام(ره) چون شهید محراب آیةالله صدوقی، مقام معظم رهبری و جوانمرد شهید حجةالاسلام هاشمی‌نژاد حظ و بهره وافری برده است. او وسیله نقلیه خود را که تنها وسیله امرار معاش خانوادگی‌اش نیز بوده داوطلبانه و به صورت دربست در اختیار نیروهای حزب‌اللهی قرار داده و خودش نیز آماده خدمت منحصر بفرد در این راه گشته است.
وی در تمام راهپیمائی‌های حماسی مرکز شهرستان و چندین راهپیمائی در مشهد مقدس فعالانه شرکت نموده است و این در حالی بوده که مادر مریضش به علت کسالت قلبی شدید در بیمارستان قائم بستری بوده و وی ناچار بوده بین بالین مادر و صحنه‌های انقلاب در رفت و آمد باشد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی بطور فعال کمر به خدمت مردم روستا بسته که چند سال آن در قالب شورای اسلامی روستا صورت گرفته است. وی در تشویق و همراهی با جوانان نقش بسزائی داشته و بهترین دوست و پشتیبان آنها به حساب می‌آمد.
با آغاز جنگ تحمیلی و گسترش دامنه هجوم وحشیانه ددمنشان بعثی، به بسیج نیروی انسانی و جمع‌آوری و ارسال کمک‌های مادی به جبهه مبادرت ورزید و همواره 2 یا 3 تن از فرزندانش در صحنه های نبرد حضور داشتند تا این که یکبار از طریق جهاد سازندگی برای اعضاء داوطلب شوراها اردوی بازدید و شناخت حضوری منطقه رزمی جنوب گذاشته شده، محمد حسین داوطلب شرکت در این اردو شد و علیرغم جراحت عمیقی که در اثر حادثه‌ای به ناحیه ران وی وارد آمده بود بدون این که به آن ضایعه اعتنا نماید یا مسئولین را در جریان امر قراردهد در کلیه برنامه‌های فشرده و ویژه آموزشی همپای سایر داوطلبان شرکت نمود! در بازگشت از این سفر الهی نیز مقداری از خاک مقدس هویزه را به عنوان هدیه سفر با خود آورد تا دیگران را نیز در خط تحول مطلوب الهی در آن مقطع قرار دهد.
بعد از این حرکت، تحول عظیمی در وضعیت محمد حسین صورت گرفت و رسماً به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و مشتاق حضور در جبهه شد و دیری نپائید که آرزوی دیرینه‌اش برآورده شد و امکان درخشش در عرصه حماسه آفرینی‌ها را پیدا کرد و سرانجام بر اثر اصابت ترکش‌های ناشی از بمباران شدید هوائی دشمن به فیض عظیم شهادت نائل آمد و در پنجم اسفند ماه سال 1363 در کربلای سومار جاودانه شد.